Jeeeeeeeeeetje, er is gewoon al een half jaar voorbij. Een half jaar geleden stapten wij de camper in. Op naar ons grote avontuur. We begonnen dichtbij want Nova ging nog 3 dagen naar school en we besloten: zolang het mooi weer is in Nederland doen we eerst een tour in ons eigen landje. Laten we Nova eerst haar eigen land zien voordat we de wereld in gaan. Dat Hollands tourtje was zo gek nog nie. Eigenlijk best leuk, om Nederland eens op deze manier te bekijken. Na 8 weken verrasten we ons lieve oma grutje. We boekten een week op fietsafstand van haar zodat we nog een volle week maximaal quality time met haar hadden. Na Nederland vervolgden we onze weg naar de Ardennen, het groene Luxemburg (waar we ook het feestje van m'n lieve moedertje vierden) om vervolgens in de Vogezen te belanden. Pittoresk Colmar pikten we mee om daarna middenin de wijnvelden te slapen bij een wijnboer in Visan. Van de wijn reden we zo de Pyreneeën in (mét supertof zwembad met nóg beter uitzicht) waar ook het moment aanbrak dat we officieel gingen starten met de Wereldschool (je kunt slechtere plekken bedenken om school te doen...). Die Pyreneeën hè, daar hebben we zo van genoten toen we de Col du Tourmalet reden (en 2x langs de kant een pitstop maakten om de remmen te laten afkoelen want die begonnen we te ruiken. Tsja je rijdt dan ook met een flink beest de berg op hè..). Die mooie rit bracht ons op ons eerste plekje in Spanje. Daar, waar ook het tijdperk aanbrak van de internationale vriendinnetjes voor Nova. Wat heeft ze dit half jaar veel vriendinnetjes gemaakt, fijn gespeeld, veel geleerd en andere talen opgepikt. Daarna was het tijd om richting de ouders van Haik te rijden die op een wel heel fijn plekje verblijven bijna zo'n half jaar per jaar (geluksvogels!). Wat hebben we daar genoten van de zon, het zwemmen, de sangria, het padellen. En zo trokken we fijn langs de kust naar beneden via mooie natuurgebieden en leuke steden. Waar we wild kampeerden op het allermooiste plekje direct aan zee bij La Manga. Daar waar we onderweg vriendschappen sloten met andere reizigers en gezinnen. Waar we bij het Kartonnen Huis zo ontzettend lief geholpen werden zodat we op tijd naar Nederland konden vliegen om afscheid te nemen van mijn lieve omaatje. Spanje, waar we ook met vrienden uit Nederland samenkwamen om Granada te ontdekken en een mooie hike te lopen. En dan Tarifa. Tarifa waar we een maand genoten hebben van het brede strand, de kite dagen en waar we een maand met een paar andere gezinnen optrokken. Waar de werkende reizende moeders af en toe samen in het restaurant "office" hielden, waar we samen het WK keken, waar we met onze Duitse reisvrienden spraken over reizen en daarna weer settelen (zij gaan settelen in Zwitserland, hoe cool!). Het half jaar waar Nova ineens 10x zo hard lijkt te groeien (en niet alleen in lengte). Het half jaar waarin we met elkaar op een paar vierkante meter leefden. Het half jaar waarin we een modus vonden om reizen, werken, school en alle andere dingen te combineren. Het half jaar waarin we onafscheidelijk werden. Het half jaar waarin we dromen waar maakten. Het half jaar waarin we dromen over het volgende half jaar, en daarna. Het half jaar waarin ik me 100x heb afgevraagd waarom niet iedereen dit doet met z'n gezin of geliefde. Het half jaar waarin we maximaal geleefd hebben en bovenal maximaal genoten hebben!
Kleine trip down memory lane...
Heel veel liefs van ons vanuit een heel mooi natuurpark aan de kust van Portugal! Hele fijne jaarwisseling voor iedereen! Dat was voor ons vorig jaar het moment dat we proosten op onze droom om deze reis te maken... toen boekten we een week een huisje in de Veluwe om het serieus te hebben over het waarmaken van die droom en een knoop door te hakken. De rest is geschiedenis ... ;-)
