Via de Tabernas woestijn reden we naar Granada (Wildwildwest! o.a. de films The good, the bad and the ugly en Once upon a time in the west zijn hier opgenomen). En toen ineens reden we door de Sierra Nevada, waarvan de toppen gehuld waren in sneeuw. Zo, en dat was te voelen hoor, wat een verschil in temperatuur. We hadden bij Granada afgesproken met Lisa, we zijn zowat al 30 jaar vriendinnen en nu hadden we een city/campertripje met onze gezinnen. Gezellig!!
Al vroeg de wekker want we gingen op ontdekking in Granada. Dikke jassen in Granada want het was zo rond de 12 graden... brrr! Granada was MOOI! We gingen met de bus. Nova en Mia waren al helemaal blij dat we met de bus gingen, het was voor hen een uitje op zich. In de stad zag Nova ook nog harmonicabussen. Wat een droom ;-) Nou, die harmonicabus hebben we dus ook gepakt. Bonuspunten! Alhambra was super mooi en super druk, we liepen na de Alhambra via een mooie route naar het oude stadsgedeelte waar het bij het eerste restaurantje gelijk raak was. Tafel vol lekkere hapjes besteld en de allerlekkerste paella gegeten. Aan het eind van de dag allemaal gesloopt naar bed. Wat een mooie dag!
Het was ook de week van internationale kindjes deze week. Zondag waren we in de plaatselijke speeltuin en liep Nova op een Spaans meisje af "Do you want to play together?". Dat meisje wat verlegen naar haar oma. Nova: "Ik loop wel even naar haar en haar oma, dan haal ik haar wel op om te spelen als ze het spannend vindt". Bijna 5 maanden op reis werpt zijn vruchten af. In het begin vond Nova het ook spannend om kindjes die een andere taal spreken aan te spreken, en helemaal als ze dan zelf dus ook in een andere taal moest spreken. En nu, nu loopt ze er vlot op af, regelt ze de boel in haar beste Engelse zin "Do you want to play together?". Haik en ik zitten dan maar wat trots te wezen op ons meisje. Wat wordt ze groot. Wat heeft ze al veel geleerd deze reis. Op de camping kwam ook nog een gezin uit Schotland aan, en daar ging ons Nova weer (dit keer nam ze Mia ook aan de hand mee, zo schattig), gewapend met haar allerbeste Engelse zin, die speelmaatjes regelen. Ze had zelfs een klein gesprekje in het Engels met de ouders van Lily en Harry. Dan knal ik uit elkaar zo trots als ik dan op haar ben. Jeetje meid, wat ben je LEUK! Later werd de club van spelende kinderen nog aangevuld door een meisje uit Andorra. Even later in de plaatselijke speeltuin ontdekt Nova dat er Spaans Nederlandse kindjes zijn. Hun moeder vertelde dat ze 6 jaar in Rotterdam hebben gewoond en sinds 1 jaar weer in Spanje wonen.
Als je dan kijkt, 5 maanden reizen en Nova heeft al met kindjes gespeeld uit: Zweden, Spanje, Frankrijk, Engeland, Schotland, Duitsland, Andorra, Duitsland, Zwitserland en natuurlijk alle leuke kindjes van alle andere Nederlandse reizende gezinnen. Wat een cadeau!
We liepen ook de Los Cahorros trail, zo zo mooi! Echt een aanrader! We konden 'm niet helemaal afmaken omdat we die dag ook weer naar de volgende plek gingen en het anders te veel kilometers werden voor de kinders. Nova vond de trail in het begin echt "superstom en saaaaaiiii" maar toen we eenmaal bij de hangbrug waren sloeg 't om "Oke mam, ik vind dit toch best wel heel erg leuk en mooi!" Oke dan ;-) Op de terugweg had ze het tempo er lekker in zitten, we konden haar amper bijhouden. We reden trouwens met de camper van Lisa naar de Los Cahorros want ik had van andere reizende gezinnen al gehoord dat het dorpje Monachil niet gemaakt is op grote campers. Nou dat hebben we geweten haha. De camper van Lisa is 6 meter en we zaten bijna vast, we hoorden de muur tegen de camper. Onze camper is bijna 7,5 meter, dat had sowieso nooit gepast haha. Haik had een andere route voor de terugweg opgezocht, en dat ging prima. Dus voor alle andere reizigers: pak niet de googlemaps weg door het dorpje maar pak de andere ingang van het parkeerterrein vanuit de grote weg: scheelt een hoop billenknijpen.
Vanuit de trail op naar de volgende plek. We hadden nog gekeken om naar Malaga te gaan, kerst lichtshows 's avonds maar we waren alle drie even klaar met de citytrips en we hadden zin in onze favoriete plek op aarde: de zee! Mijn ouders en broertje vliegen binnenkort naar Lissabon dus we moeten ook kilometers gaan maken om daar op tijd te zijn. 1+1=2 dus we besloten door te tuffen naar Tarifa. We zijn in het paradijs beland!!! Haik had in de buurt een sportsbar gevonden dus bij aankomst doken we meteen de sportsbar in want Spanje moest voetballen. Wat een knaller, 7-0 gewonnen!
Tarifa is heerlijk, hele dagen struinen op het strand en door de golven. Nova die de hele dag "Kom dan golven, kom hier dan als je durft!" roept omdat ze met Haik een fort gebouwd heeft aan de kustlijn, ze rent en huppelt de hele dag op en neer, dansend op het strand en dan horen we haar giechelen (ik kan hier helaas geen filmpjes plaatsen maar ik heb het een keer gefilmd, ohhhhh heerlijk!!). We zoeken krabbetjes en schelpen, voelen de zon op onze bol en je raakt niet uitgekeken op die golven. Het strand, onze happy place!
Nou het is weer een lang verhaal geworden, tijd voor de foto's!
.jpg)
Ohja, en Nova was zondags vergeten haar schoen te zetten... Wat denk je?! Malle pietje toch geweest.. Cadeautjes verstopt!! Zelfs in de koelkast!! Nouja zeg! ;-) Dit vond ze er van:
En toen was het tijd om door te rijden richting Tarifa!
En we sluiten af met deze foto van Nova die goed samenvat hoe we ons hier in Tarifa voelen:
